Opis: I vespri siciliani: Z Vladimirem Stoyanovem, Cesare Laną, Lorenzo Muzzi, Renzo Zulianem. Les Vêpres siciliennes, pięcioaktowa opera do libretta Auguste’a Scribe’a i Charlesa Duveyriera z muzyką Giuseppe Verdiego, została po raz pierwszy wystawiona w Operze Paryskiej 13 czerwca 1855 roku. Tematem opery była nic innego jak adaptacja libretta który Skryba napisał kilka lat wcześniej, Le Duc d'Albe. Początkowo opera została przyjęta z wielkim sukcesem, nawet Hector Berlioz, zwykle niezbyt życzliwy dla muzyków włoskich, wychwalał wielkość jej pomysłu i mistrzowską kompozycję. Jednak jego paryski sukces okazał się krótkotrwały i po 1865 roku Les Vêpres siciliennes zniknęło z repertuaru Opery. Premiera włoska w tłumaczeniu Arnaldo Fusinato odbyła się w Parmie wieczorem 26 grudnia 1855 roku; wkrótce potem opera została przewieziona do La Scali w Mediolanie, 4 lutego 1856 roku, ale tym razem w nowym tłumaczeniu Ettore Caimiego. Zanim opera ostatecznie stała się I Vespri Siciliani także w wydaniu włoskim, opera była przez pewien czas rozpowszechniana pod różnymi tytułami. Les Vêpres siciliennes/I Vespri Siciliani jest pod wieloma względami operą intymistyczną, a wszystko to opiera się na kontraście między obowiązkami nałożonymi na wszystkich głównych bohaterów i ze smutkiem przez nie akceptowanymi przez ich role polityczne a ich prywatnymi uczuciami, które oczywiście nie mają żadnego znaczenia. nie odpowiadają żądaniom polityki. Wszystko to na tle bardzo wymagającej scenografii i chóru. Nakręcony przez RAI w Teatro Verdi w Busseto, głównymi interpretatorami tej produkcji są Vladimir Stoyanov (Monforte), Renzo Zulian (Arrigo), Amarilli Nizza (Elena) e Orlin Anastassov (Procida), pod batutą Stefano Ranzaniego i pod kierunkiem Pizzeria Pier Luigi.